5,4,3,2,1 So long gayboys!

Ja, ik weet het, ik heb weer even niets van me laten horen. Maar na dit overweldigende weekend wordt het weer tijd dat ik van me af ga schrijven. Dus hier komt hij dan…

De jongens voetballen al een aantal weken elke woensdag in een competitie (5 tegen 5) via 4exchange. Wij meiden konden daarom natuurlijk niet achterblijven, en na het voorstel aan Claudio (4exchange) is in samenwerking met Gijs (die stage loopt bij een sportcentrum), ook een competitie team voor dames van 4exchange in het leven geroepen. En aangezien ik degene was met de grootste mond, moesten we ons wel aanmelden voor de allereerste oefenwedstrijd! In Blouberg zo’n 20 minuutjes rijden van ons hotel liggen twee veldjes waarop wij elke donderdag een wedstrijdje “voetbal” spelen (nouja.. spelen…. Laten we het houden op poging tot). Aangekomen voor de eerste oefenpot, ging het gelijk al mis.. Daar stond namelijk tegen over ons een compleet uitgerust professioneel voetbalteam.. met stoere kleding, scheendekkers en voetbalschoenen (met noppen, dat hebben we gemerkt.. AUW!). Wij, de dames(The Dutchies) van 4exchange zagen elkaar pas voor het eerst, en na een kort voorstelrondje kwamen we er achter dan niet één van ons aan voetbal deed.. (SHITT!!). We vroegen Gijs of we ons nog terug konden trekken, maar hij zei dat het daarvoor al te laat was.. dus daar gingen we.. “voetballen” met regels die niet helemaal duidelijk waren tegen meisjes (bitches) die regelmatig een wedstrijd spelen. Laten we het maar niet over de eindstand hebben.. maar we hebben ons met z’n alle wel vermaakt op het veld (helemaal op het laatste toe ik, zoals onder de hockeydames wel bekend, nogal fanatiek begon te worden :P).

Snel door naar het weekend, het was een rustig weekendje. Maar met wel iets leuks in het vooruitzicht, want er zou een pakketje voor mij komen! Ja niet zomaar via de post, maar via Tom’s vader die piloot is! Jaa heel coowl, want Tom woont normaal in Haaksbergen dus kon mijn lieve papa de wifi versterker (aangezien de wifi hier echt fucked up is) naar hen toe brengen. En samen met deze versterker, had mijn lieve Jor al stiekem verklapt dat hij een brief voor mij had geschreven. Dus zaterdagochtend werd ik wakker gesmst door Tom (wat nogal zwaar was, na een goede avond stappen) en stond hij met zijn vader en mijn spulletjes bij het hotel!! YEAH eindelijk de brief, want zoals jullie me kennen, ben ik nog steeds de ongeduld haar zelf. Geen woorden voor de super lieve, geweldige fantastische letters op papier! Hoe gaaf is het om na meer dan 6,5 jaar samen te zijn, een echte brief van je vriend te krijgen!! Nou mijn weekend kon niet meer stuk! Ondanks het dagelijkse contact met iedereen, kan niets het ontvangen van een echte geschreven brief overtreffen!!

De rest van het weekend zijn we wezen stappen en loungen en zelf aan het strand in Campsbay gezeten! Daar kan ons hulsbeekje echt niet tegenop! Het was nog net te koud om te zwemmen, dus pootjebaden was een goede tussen oplossing. Op zondag nog een filmpje in de bios gepakt, en we konden weer “uitgerust” aan de nieuwe week beginnen.

Ja.. het werd echt tijd dat mijn onderzoek ging starten.. hoe moeilijk het ook is, dus na een schop onder me kont van Jor, Papa, Mama en me zussie werd het voor mij ook duidelijk dat ik aan de bak moest gaan. Dit heb ik dus ook deze week maar gedaan, en ben aardig opgeschoten (Lees: Ik zie iets op papier komen:P).

De seniors die normaal elke woensdagmiddag komen, kwamen deze week op donderdag, om gezamenlijk buiten de duur te gaan ontbijten! Dus in een busje met 8 oudjes, Desiree en Olive gingen we op pad. De Spurs (een fast food restaurant) was ons einddoel:P (goh wat een luxe hier zeg.. NOT!!). Een ontbijtje bestaand uit een gebakken ei, bacon, toast en patat (wie bedenkt het??) voor in totaal 20 rand (minder dan 2 euro), goedkoop maar vet zal ik maar zeggen! De oudjes waren tevreden en de buikjes waren gevuld, dus terug in het busje richting Observatory.

Vrijdag had ik vrij, want we gingen samen met 4exchange de Garden Route doen. Route 62 staat bekend als de Zuid-Afrikaanse Route 66, dus ik was benieuwd! Vrijdag om 10 uur vertrokken we, met twee busjes en 21 personen, richting de eerste Backpacker die aan het strand van Wildernis lag. Een ontbijtje werd onderweg gescoord, want we hadden die avond van te voren geen tijd om boodschappen te doen (we moesten stappen namelijk.. ja.. heel vervelend..). Na een autorit van ongeveer 7 uur incl stops, hadden we onze bestemming bereikt. Een Backpacker…. wat voor voorstelling heb je daar bij? Nou mijn voorstelling was anders, dan wat ik daar aantrof, want het was SUPER! Stapelbedden, met uitzicht op zee? SERIEUS!! Hoe gaaf is dat!! Gelijk werden de bikini’s en zwembroeken uit de tassen gehaald, en zijn we naar het strand gelopen! EN IK HEB VOOR HET EERST GEZWOMMEN HIER!!! Brrr Koud, maar oh zo gaaf met hoge golven! Na het zwemmen hebben Eline en ik onze dansmoves nog even op het strand laten zien, en toen de jongens hun voetbaltrucks hadden vertoond, zijn we onder de douche gesprongen en hebben we ons zelf klaar gemaakt voor het avond eten! Na een zelfgemaakte pizza (de beste tot nu toe!!) en een potje pool, hebben we een korte strand wandeling gemaakt. Maar het waaide hard dus, snel terug naar onze kamer, en vroeg op bed.. want de volgende dag zouden we om half 8 vertrekken!!

’s Ochtends wakker worden, je ogen open doen, de zee zien/horen/ruiken(bijna voelen;P)!! GEWELDIG, hier kan ik wel aan wennen hoor mensen! Zelfs een paar dolfijnen die even boven de golfen uit kwamen springen… wat wil een mens nog meer? Een ontbijtje… wat sommige niet helemaal weg konden krijgen, want had ik het al verteld? We gaan BUNGEE JUMPEN vandaag!! Ja niet zomaar even van een hijskraan of torentje.. NEEE.. als ik het doe, dan doe ik het goed.. ik ga gewoon van de hoogste brug ter wereld, waar je van af kan bungee jumpen!! Bloukrans Bridge 216 meters hoog, 120 km per uur, 6 sec vrije val.. Oehlala.. Ik heb er zin in!!

Dus in de bus met al onze bagage, waar voor je nogal goede inpak skills nodig had, om alle tassen/koffers in het busje te krijgen (Backpacken: pack lightly, hahahaha niet helemaal gelukt dus). Na een ritje van anderhalf uur reden we de beruchte brug over, de hele weg was iedereen stil, tot dat we dit punt bereikten.. Iedereen begon harder te praten (of juist zachter), te klappen( of zenuwachtiger te worden). Na het invullen van de formulieren (geen idee wat daar allemaal opstond?? Maar gewoon ondertekenen:P), en het aan doen van de “harnassen”, begonnen we aan de tocht richting het platvorm.

Er werd nog even kort uitgelegd hoe hoog het was en hoe hard het zou gaan, en daarna konden we de loopbrug op.. Voor de sprong op zich had ik nog geen zenuwen, maar die loopbrug.. Bah wat eng.. gaas.. je kunt dus zo 216 meter naar beneden kijken! En dat niet alleen.. ook buigt dat gaas iets mee.. en toen één van de jongens begon over metaalmoeheid… ja.. nouja.. je kunt je er vast wat bij voorstellen.. dus ik keek maar gewoon voor me uit, of ver van me af! En na 5 min had ik weer vaste grond onder me voeten (Nouja.. we stonden op het platvorm onder de brug). Hier stond een DJ te draaien, met allemaal toepasselijke muziek voor het springen. Nog geen spanning aan mijn kant, voor het springen! Ik keek er echt naar uit, al sinds ik mijn ticket heb geboekt, heb ik gezegd dat ik wilde springen, dus EINDELIJK kon ik!!:D

Nadat Marous en Eline hadden gesprongen, mocht ik dan ook eindelijk! Geen idee wat die vent tegen mij zei (de muziek was erg hard, en de colored people spreken nou eenmaal niet heel duidelijk engels).. maar ik was er klaar voor en tot op het einde stond ik nog te dansen :). Met je voeten wordt je dan 5 centimeter over de rand getild (je kunt niet meer lopen namelijk, omdat je goed vastzit).. dan is het letterlijk nog 5-4-3-2-1 BUNGEEE!!! De eerste 3 seconde heb ik mijn ogen dicht gehad, toen bedacht ik me snel dat ik ze open moest doen, en moest genieten van de sprong! Dat heb ik ook gedaan :D WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH Wat super gaaf!! Klappen in me handen, schreeuwen van de adrenaline!! Bounce Bounce Bounce Bounce Bounce.. en dan is het over.. en dan hang je op de kop, aan je voeten, aan een koord.. onderaan een brug van 216 meter hoog.. Na een minuutje hangen, hoor je een brrrrpphh geluidje, en wordt je weer opgehaald, en weer horizontaal neer gelegd. How was it? vraagt de man die me ophaalt… SO FUCKING AWESOME! Dat was mijn antwoord!! Als je weer boven opstaat is het allemaal over, maar je adrenaline is nog lang niet weg dus springend en dansend stond ik op het platvorm! Nadat iedereen had gesprongen, moest ik opnieuw de loopbrug trotseren.. Weer een eng momentje.. maar ook dat heb ik overleefd! (zie filmpje op youtube: http://www.youtube.com/watch?v=qNChhkiu6BE&feature=youtu.be )

Die middag stond de Elephant Sanctuary op het programma, heel dicht bij de olifanten, want die had in tenslotte nog niet gezien hier! We gingen het “park” (het was meer een weiland, met een klein bospaadje) in, en konden foto’s maken van de olifanten (in totaal 5.. tegenvaller..).. Wat een mooie beesten zijn die olifanten! Een voor een mochten we letterlijk 10 meter hand aan slurf met de olifant lopen (beetje commercieel dus..). Daarna vertelde een vrouw iets over wat olifanten allemaal doen in het leven.. en lieten ze de beesten kunstjes doen.. Dat vond ik heel jammer.. we mochten nog even een fotomomentje nemen, en na het voeren was het tijd om weer afscheid te nemen.

Op na de tweede Backpacker! Want zaterdagavond sliepen we in Stormsriver Village een plaatsje 580 kilometer ten oosten van Kaapstad. Met z’n 6’en deelden we hier een hutje met 3 stapelbedden, en we konden douchen in een hutje met een rietendakje(Haha hoe gaaf?)!! Bij het avond eten hebben we nog een ketshup incidentje gehad (lees: Luc heeft zichzelf onder de ketshup gesmeerd! Dopje zat er niet goed op :D hahaha wij lachen.. hij niet :P). Een spelletje weerwolven (leuk spel:)..), Hunters, shotjes en een kampvuur later, werd het tijd om te gaan slapen!

Het plaatsje Stormsriver Village ligt aan het Tsitsikamma National Park, waar we een hike naar de waterval zijn gaan maken. Deze hike duurt ongeveer 1,5 uur, en het eerste gedeelte gaat door het bos.. hier heb je dus weinig uizicht. Ik begon al te zeuren dat de Tafelberg beklimmen veel stoerder was, met het klimmen op rotsen enzo.. Niet lang daarna kwamen we bij de zee, waar alleen maar rotsen waren, dus voelde ik me weer beter op mijn gemak :P (ik doe deze hike’s trouwens allemaal op mijn esprit schoentjes, gaat prima :), ja dames ook deze schoenen worden met de dag meer waard:P).

Na een warme tocht kwam de waterval in zicht, dus iedereen had zin om te gaan zwemmen in de pool waar de waterval in stort. Snel werden de zwemkleren aangetrokken en er gevoeld hoe warm het water was.. Nou niet dus.. Zo koud als het dompelbad bij de sauna, BRRR! Maar een echte diehard gaat ook in dit water zwemmen, dus ik ben er in gesprongen… en met tintelende benen naar de overkant gezwommen. We zagen een van de jongens op de waterval staan.. dat wilde wij natuurlijk ook! Dus samen met Simone ging ik de gladde stenen proberen te trotseren:P Wat op zich snel lukte! Onder de waterval, echt een stortdouche is er niets bij.. Maar BRR wat koud! Toen kwam het moeilijke puntje.. Hoe komen we hier weer van af? De zelfde weg terug was geen oplossing.. dan moeten we maar springen.. Dat vond ik serieus nog enger dan van de Bloukrans Bridge! Maar ook dit avontuur heb ik overleefd :P. De hike terug was zuur.. want we moesten alle trappen weer op lopen.. moe maar voldaan gingen we het busje weer in op weg naar….

Oudtshoorn!! 437 kilometer ten oosten van Kaapstad. Dit was een gave Backpacker, met Wifi! :D Dus ik kon snel iedereen laten weten dat ik de sprong van de brug heb overleefd! ’s Avonds struisvogel gegeten en na het eten aan de buis (Kingen :) of zoals al die andere mensen het noemen die mee zijn Kingsen?? (Freaks:P)..). Na een kort nachtje, zijn we richting de Cango Caves gereden.. de beroemde grotten aan de Garden Route. Te laat voor de Adventures route.. dus de gewone tour maar gedaan.. maar god.. wat saai!! Ik en grotten gaan niet samen.. Al helemaal niet als je denkt dat een vrouw de tourguide is.. en er na 15 min achter komen dat het toch een man is! (off you go *klap-klap* omg :P) daarna begonnen de woordgrapjes ook te komen, Hidde Tijkotte is er niets bij :P (Grotverdomme, Staligmieters en Gayweldig… haha Saaaaaii!!) het niveau daalde met de seconde, zal ik maar zeggen!

Terug naar Kaapstad.. na een busrit van minimaal 6 uur kwamen Lions Head en de Tafelberg in ons gezichtsveld.. We zijn weer THUIS.. want het voelt al echt als thuiskomen.. Eigen douche en eigen bedje.. MMM.. Heerlijk geslapen.. Klaar voor de nieuwe werk week.. van dinsdag tot vrijdag!

En nu is het al weer vrijdag 19 oktober.. Het weekend kan beginnen.. ondanks dat het nu regent.. en het in Nederland super weer is.. Ga ik toch weer genieten van een weekendje in Kaapstad <3.. Veel stappen en naar de Old Biscuit.. Dus misschien wel een kroketje morgen.. Jummie :) Voor de rest laten we het wel op ons af komen.. maar het gaat vast en zeker een geweldig weekend worden!

Ohja.. reactie plaatsen is verplicht wanneer je het verhaal hebt gelezen:P ik hoor te weinig van jullie allemaal!

Liefs, xx